Jongerenwerker Houssain ontmoette een jongere die al anderhalf jaar thuiszat. Geen school, geen werk, geen structuur. Motivatie en vertrouwen in de hulpverlening waren volledig verdwenen.

Vastgelopen en afgesloten

De situatie was ernstig: de jongere weigerde hulp, zag geen toekomst en voldeed niet aan zijn taakstraf. Zijn moeder maakte zich grote zorgen, maar wist niet hoe ze hem kon bereiken.

Een andere benadering

Houssain besloot direct te handelen. Hij bracht in kaart wat er al geprobeerd was en ging vervolgens in gesprek met de jongere. Zijn benadering maakte indruk. Vanaf dat moment had Houssain dagelijks contact – met hem én met zijn moeder.

Samen pakten ze het stap voor stap aan: structuur aanbrengen, motivatie opbouwen en bemiddelen bij de coördinator van de taakstraf. Toen het erop aankwam, ging Houssain zelfs met hem mee naar de taakstraf – letterlijk en figuurlijk over de drempel.

Weer in beweging

De jongere werkt inmiddels vijf à zes dagen per week, sport weer en heeft zijn taakstraf afgerond. De band met zijn moeder is hersteld en zij spreekt bijna dagelijks haar dankbaarheid uit. Onlangs bezocht hij samen met Houssain een open dag van een BBL-opleiding. Hij is inmiddels ingeschreven.

Vertrouwen maakt het verschil

Houssain blikt terug: “Persoonlijk zie ik dit als een bevestiging dat langdurige inzet en mensgericht werken écht het verschil kunnen maken.”

Zijn boodschap aan anderen: geef jongeren niet te snel op. Juist als het lijkt alsof ze niet willen, is het belangrijk dat iemand blijft aankloppen. Deel dit verhaal gerust binnen je team of netwerk – samen kunnen we meer jongeren in beweging brengen.